Hoe gaat het leven op de fiets er eigenlijk aan toe, zullen velen zich
afvragen. Na een goede 4 weken denk ik daar al een beetje aan zicht op te
hebben.
De dagen kunnen ingedeeld worden in fietsdagen, rustdagen en dagen waar een
activiteit allerhande op het programma staat. De fietsdagen vind ik echt nog
steeds leuk, smorgens opstaan, uitgebreid ontbijten aan mijn tentje, de hele dag
fietsen. Iedere dag vind ik wel ergens een bronnetje of zuiver beekje waar ik me
tegoed doe aan wat vocht, iets wat echt nodig is, want het is hier de laatste 2
weken erg warm. Zo rij ik al sinds Oostenrijk rond met dezelfde fles. Iedere dag
laat ik me wel ergens verwennen met een ijsje of een drankje. Om dan savonds
meestal lekker te koken op mijn vuurtje. Meer en meer zal ik wel ergens gaan
eten, aangezien het wat minder prijziger wordt.
De rustdagen , zoals vandaag, doe ik eigenlijk niet zo veel, wat wandelen, de
streek ontdekken, de sfeer opsnuiven.
De activiteit dagen kunnen erg verschillen, eens een natuurpark en dan eens
een bijzonder stadje bezoeken, een goede manier om een land wat te leren kennen.
Door deze dagen echt te willen doen, is mijn route wel wat langer geworden. Ik
had gedacht een 3000km nodig te hebben tot Istanboel, maar aangezien vandaag de
teller al op 2750km staat, zal dat iets langer worden. Maar het kan niet de
bedoeling zijn om ieder land snel door te crossen.
Daar waar ik normaal telkens erg onder de indruk ben van mijn naakte Grieks
atletisch lichaam, daar doet het me deze dagen stiekem een beetje lachen.
Aangezien ik fiets in de soms ongemeen harde zon, zijn mijn benen en armen zo
bruin dat ik makkelijk kan doorgaan voor een Zuid Europeaan, maar aangezien ik
niet naakt fiets, is de rest van dat lichaam nog zo spierwit.
Misschien ligt daar de oplossing, naakt fietsen, maar daar help ik
zeker niemand mee.
En de fiets? Die moet van het beste zijn dat de Nederlanders ooit gemaakt hebben,
een beetje het stuur vastzetten, banden eens opgepomt, en heel regelmatig eens grondig kuisen,
meer vraagt deze trouwe makker niet.
afvragen. Na een goede 4 weken denk ik daar al een beetje aan zicht op te
hebben.
De dagen kunnen ingedeeld worden in fietsdagen, rustdagen en dagen waar een
activiteit allerhande op het programma staat. De fietsdagen vind ik echt nog
steeds leuk, smorgens opstaan, uitgebreid ontbijten aan mijn tentje, de hele dag
fietsen. Iedere dag vind ik wel ergens een bronnetje of zuiver beekje waar ik me
tegoed doe aan wat vocht, iets wat echt nodig is, want het is hier de laatste 2
weken erg warm. Zo rij ik al sinds Oostenrijk rond met dezelfde fles. Iedere dag
laat ik me wel ergens verwennen met een ijsje of een drankje. Om dan savonds
meestal lekker te koken op mijn vuurtje. Meer en meer zal ik wel ergens gaan
eten, aangezien het wat minder prijziger wordt.
De rustdagen , zoals vandaag, doe ik eigenlijk niet zo veel, wat wandelen, de
streek ontdekken, de sfeer opsnuiven.
De activiteit dagen kunnen erg verschillen, eens een natuurpark en dan eens
een bijzonder stadje bezoeken, een goede manier om een land wat te leren kennen.
Door deze dagen echt te willen doen, is mijn route wel wat langer geworden. Ik
had gedacht een 3000km nodig te hebben tot Istanboel, maar aangezien vandaag de
teller al op 2750km staat, zal dat iets langer worden. Maar het kan niet de
bedoeling zijn om ieder land snel door te crossen.
Daar waar ik normaal telkens erg onder de indruk ben van mijn naakte Grieks
atletisch lichaam, daar doet het me deze dagen stiekem een beetje lachen.
Aangezien ik fiets in de soms ongemeen harde zon, zijn mijn benen en armen zo
bruin dat ik makkelijk kan doorgaan voor een Zuid Europeaan, maar aangezien ik
niet naakt fiets, is de rest van dat lichaam nog zo spierwit.
Misschien ligt daar de oplossing, naakt fietsen, maar daar help ik
zeker niemand mee.
En de fiets? Die moet van het beste zijn dat de Nederlanders ooit gemaakt hebben,
een beetje het stuur vastzetten, banden eens opgepomt, en heel regelmatig eens grondig kuisen,
meer vraagt deze trouwe makker niet.
RSS Feed