Het voordeel van klimmen is dat het ooit weer allemaal naar beneden gaat, en dat was dus nu het geval aangezien ik naar de kust afzakte naar Rijeka in Kroatie, het volgende land, en eigenlijk begint dit nieuwe avontuur nu pas echt, hier begint alles echt anders te worden, de planten, klimaat, mensen, de munteenheid, gewoontes,... Ik kijk er naar uit!
De eerste indruk van Kroatie is alvast erg goed, lekker weer, en ik volg nu de weg naar het zuiden langs de ruwe kust met de azuurblauwe wateren van de Adriatische zee.
Nu kun je Kroatie moeilijk zeggen bezocht te hebben zonder enkele eilanden bezocht te hebben, dus gisteren het eiland Rab bezocht en eens op en neer gereden, bij het terugkeren naar het vasteland zag ik kans schoon om eens een beetje te zeuren. De weg naar de ferry was echt km's naar beneden glijden, dus wist ik dat het terugkeren naar de hoofdbaan hoegenaamd geen makkie ging worden, en toen een pick up daar zo mooi stond te blinken kreeg ik het lumineuze idee om te vragen of ik niet mocht meerijden op boven op de hoofdweg, geen slecht idee!
Het volgende eiland diende zich aan, nl Pag een prachtig eiland, langs de ene zijde enkel scherpe rotsen (waar ik vannacht 'zalig' heb op geslapen. Vanmorgen een eindje gefietst, maar mijn ondertussen prachtig gebruinde en gespierde benen vroegen een dagje rust , wie ben ik om ze dat te weigeren? Bijgevolg zit ik nu op een mooie camping, samen met de halve Duitse bevolking, aan de prachtige Adriatische kust. Net een leuke avond gehad met een Engelse motorrijder.
Ik wil hierbij ook iedereen bedanken voor de leuke commentaren die jullie nalaten, het doet echt deugd om eens een reactie te horen van het thuisfront! Het geeft me ook telkens een nieuwe impuls om deze blog te updaten.
De eerste indruk van Kroatie is alvast erg goed, lekker weer, en ik volg nu de weg naar het zuiden langs de ruwe kust met de azuurblauwe wateren van de Adriatische zee.
Nu kun je Kroatie moeilijk zeggen bezocht te hebben zonder enkele eilanden bezocht te hebben, dus gisteren het eiland Rab bezocht en eens op en neer gereden, bij het terugkeren naar het vasteland zag ik kans schoon om eens een beetje te zeuren. De weg naar de ferry was echt km's naar beneden glijden, dus wist ik dat het terugkeren naar de hoofdbaan hoegenaamd geen makkie ging worden, en toen een pick up daar zo mooi stond te blinken kreeg ik het lumineuze idee om te vragen of ik niet mocht meerijden op boven op de hoofdweg, geen slecht idee!
Het volgende eiland diende zich aan, nl Pag een prachtig eiland, langs de ene zijde enkel scherpe rotsen (waar ik vannacht 'zalig' heb op geslapen. Vanmorgen een eindje gefietst, maar mijn ondertussen prachtig gebruinde en gespierde benen vroegen een dagje rust , wie ben ik om ze dat te weigeren? Bijgevolg zit ik nu op een mooie camping, samen met de halve Duitse bevolking, aan de prachtige Adriatische kust. Net een leuke avond gehad met een Engelse motorrijder.
Ik wil hierbij ook iedereen bedanken voor de leuke commentaren die jullie nalaten, het doet echt deugd om eens een reactie te horen van het thuisfront! Het geeft me ook telkens een nieuwe impuls om deze blog te updaten.
RSS Feed