Na wat je zonder te overdrijven drukke en hectische dagen kunt noemen was het gisterochtend dan eindelijk zo ver! De dag van vertrek. Zaterdag nog mijn allergrootste dierbaren met een etentje vaarwel gezegd en nog 1001 dingen afgewerkt (en dan liggen er nog 1001 dingen te wachten waartoe ik niet ben geraakt)
Dus vroeg opgestaan om de laatste dingen weg te stoppen in mijn loodzware fiets, die alles samen, dus de bagage, de fiets en ikzelf zo'n 112kg weegt! Ik had net de laatste clips van de zakken afgesteld en de bel ging al, mijn collega's die de moed gevonden hadden om zo ontieglijk vroeg de zondagochtend op te staan om me te vergezellen bij de eerste km's of uit te wuiven. Samen naar de Pink Panter gereden alwaar een nog grotere aanmoedigingsploeg stond te wachten. De verplichte foto's werden genomen om de herrinnering te vereeuwigen. Ja, zelfs die van de pers! Met de krop in de keel afscheid genomen van de thuisblijvers en vertrokken met een heel peleton. Na enkele km's slonk de groep al, en na afscheid van mijn wielervrienden de Pink Panters in Herzele, was het enkel nog fervent fietser en collega Bart die me nog vergezelde tot in Meise. Nadien was het eventjes alleen de weg zoeken tot aan het station van Leuven, alwaar ik die andere eenzame vakantiefietser snel opmerkte. Lotte was ook net toegekomen, van een toeval gesproken, alsof we al meteen perfect op elkaar zijn afgestemd.
Hoedanook wordt dit een echt sociaal experiment. Twee nobele onbekenden die elkaar voorheen slechts 3x gezien hebben die daarna 6 a 7 weken dag in dag op elkaars lip zullen zitten, ik ben benieuwd wat de uitslag wordt van het experiment.
Na de eerste emoties en ervaringen uitgewisseld te hebben, stonden we al voor het eerste obstakel, normaal hadden we voor de eerste nacht een slaapplaats in Leuven, maar die had op het laatste afgezegd, waardoor we een plan B moesten zoeken, aangezien het wel leuk zou zijn mochten we die eerste nacht nog ergens op een bedje zouden kunnen doorbrengen. Na wat bellen vond Lotte een slaaplaats bij een collega van haar in Boutersem, een 10km verder de goede richting uit. Daar werden we echt hartelijk ontvangen, en hadden we een gezellige avond. Bedankt Frank en Christine!
Dus vroeg opgestaan om de laatste dingen weg te stoppen in mijn loodzware fiets, die alles samen, dus de bagage, de fiets en ikzelf zo'n 112kg weegt! Ik had net de laatste clips van de zakken afgesteld en de bel ging al, mijn collega's die de moed gevonden hadden om zo ontieglijk vroeg de zondagochtend op te staan om me te vergezellen bij de eerste km's of uit te wuiven. Samen naar de Pink Panter gereden alwaar een nog grotere aanmoedigingsploeg stond te wachten. De verplichte foto's werden genomen om de herrinnering te vereeuwigen. Ja, zelfs die van de pers! Met de krop in de keel afscheid genomen van de thuisblijvers en vertrokken met een heel peleton. Na enkele km's slonk de groep al, en na afscheid van mijn wielervrienden de Pink Panters in Herzele, was het enkel nog fervent fietser en collega Bart die me nog vergezelde tot in Meise. Nadien was het eventjes alleen de weg zoeken tot aan het station van Leuven, alwaar ik die andere eenzame vakantiefietser snel opmerkte. Lotte was ook net toegekomen, van een toeval gesproken, alsof we al meteen perfect op elkaar zijn afgestemd.
Hoedanook wordt dit een echt sociaal experiment. Twee nobele onbekenden die elkaar voorheen slechts 3x gezien hebben die daarna 6 a 7 weken dag in dag op elkaars lip zullen zitten, ik ben benieuwd wat de uitslag wordt van het experiment.
Na de eerste emoties en ervaringen uitgewisseld te hebben, stonden we al voor het eerste obstakel, normaal hadden we voor de eerste nacht een slaapplaats in Leuven, maar die had op het laatste afgezegd, waardoor we een plan B moesten zoeken, aangezien het wel leuk zou zijn mochten we die eerste nacht nog ergens op een bedje zouden kunnen doorbrengen. Na wat bellen vond Lotte een slaaplaats bij een collega van haar in Boutersem, een 10km verder de goede richting uit. Daar werden we echt hartelijk ontvangen, en hadden we een gezellige avond. Bedankt Frank en Christine!
RSS Feed