Precies 10 maanden heeft het me gekost om mijn doel te bereiken en de teller staat op 18461km om de afstand Maarkedal-Bangkok te overbruggen. Het lijkt alsof 6 mei nog maar net voorbij is, zo snel is het allemaal gegaan.
Mijn laatste weken in Thailand zijn eigenlijk kort samen te vatten. Ik liet me letterlijk en figuurlijk uitbollen. Uitgezonderd die ene laatste keer kamperen bij wijze van afscheid van mijn tentje, heb ik steeds een bed opgezocht 's avonds. Het grote voordeel hiervan was dat ik iedere avond kon doen wat ik het allerliefst doe in dit prachtige land, eten. De Thaise keuken is zo lekker en zo gevarieerd, dat een wandeling door een straat steevast eindigt in een indigestie. Ik denk dus dat ik niet te veel vermagerd zal zijn eens terug thuis. Tom Yam; Gele, groene, rode en massaman curry; padhai; heerlijke pannenkoeken, zeevruchten, sateetjes, ...
Omdat ze op mijn route lagen en het zonde zou zijn ze niet te bezoeken, ben ik wel een beetje verzadigd van oude tempels te zien. Sukhotai, Kampaeng Phet en Ayutthaya waren ooit machtige steden tijdens het Khmer rijk, en allen waren ze ooit de hoofdstad van Thailand.
Vanaf Ayutthaya was het slechts een 80km naar mijn einddoel. Ik kan het allerminst een gezellige zondagnamiddag ritje noemen. Aangezien er geen alternatieven waren, was ik al snel op de hoofdwegen naar de hoofdstad. Hoe dichter ik bij de hoofdstad kwam, hoe drukker het werd en uiteindelijk was het laverend door het verkeer dat ik me een weg baande naar het oude centrum. Neem daarbij nog eens de ongelofelijk drukkende hitte en je begrijpt meteen dat ik vrij kapot de finish bereikte. Ik heb steeds het koninklijk paleis in Bangkok als symbolische eindstreep gezien. Jammer genoeg mocht ik niet binnen met de fiets en heb dan maar een foto genomen met het paleis op de achtergrond.
Mijn laatste dagen hier vul ik -uiteraard- met eten en wat sight seeing, maar ook de voorbereiding om de fiets vliegtuigklaar te maken en wat souvenirs te kopen. Ik heb ook een uiterst sympatieke Nederlander leren kennen die hier al een tijdje woont en samen eens het nachtleven van hét backpackers mekka bij uitstek, de beruchte Khao San Road.
Ik moet ook denken aan de nabije toekomst, aangezien er thuis een nieuwe uitdaging te wachten ligt. Een uitdaging die misschien nog een stuk groter zal zijn dan tot hier fietsen. Een uitdagende job, een auto, een fantastische vriendin, dit zijn de zaken die nu absolute prioriteit krijgen, en ik kijk er alvast erg naar uit om deze uitdaging aan te gaan.
Dus als er iemand een uitdagende en afwisselende job weet zijn, of een leuk occasie camionetje weet staan, ik hoor het graag!
Nu, ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn verhalen onderweg, maar ik vrees dat ik hiermee een eine brei aan de maandenlange avonturen. Voor mij is het alvast een onvergetelijk avontuur geworden, waarbij ik heel veel geleerd heb, niet enkel geschiedenis, maar vooral mijn ideeen over de wereld, hoe snel alles aan het veranderen is en mijn geloof in mensen.
Goed, dit is zeker niet mijn topstukje om mee af te sluiten, misschien zit Khao San Road nog een beetje in het hoofd van vorige nacht.
Ik kijk er heel hard naar uit om jullie allemaal terug te zien binnenkort!
EINDE....................................................................................................................................................................................
Mijn laatste weken in Thailand zijn eigenlijk kort samen te vatten. Ik liet me letterlijk en figuurlijk uitbollen. Uitgezonderd die ene laatste keer kamperen bij wijze van afscheid van mijn tentje, heb ik steeds een bed opgezocht 's avonds. Het grote voordeel hiervan was dat ik iedere avond kon doen wat ik het allerliefst doe in dit prachtige land, eten. De Thaise keuken is zo lekker en zo gevarieerd, dat een wandeling door een straat steevast eindigt in een indigestie. Ik denk dus dat ik niet te veel vermagerd zal zijn eens terug thuis. Tom Yam; Gele, groene, rode en massaman curry; padhai; heerlijke pannenkoeken, zeevruchten, sateetjes, ...
Omdat ze op mijn route lagen en het zonde zou zijn ze niet te bezoeken, ben ik wel een beetje verzadigd van oude tempels te zien. Sukhotai, Kampaeng Phet en Ayutthaya waren ooit machtige steden tijdens het Khmer rijk, en allen waren ze ooit de hoofdstad van Thailand.
Vanaf Ayutthaya was het slechts een 80km naar mijn einddoel. Ik kan het allerminst een gezellige zondagnamiddag ritje noemen. Aangezien er geen alternatieven waren, was ik al snel op de hoofdwegen naar de hoofdstad. Hoe dichter ik bij de hoofdstad kwam, hoe drukker het werd en uiteindelijk was het laverend door het verkeer dat ik me een weg baande naar het oude centrum. Neem daarbij nog eens de ongelofelijk drukkende hitte en je begrijpt meteen dat ik vrij kapot de finish bereikte. Ik heb steeds het koninklijk paleis in Bangkok als symbolische eindstreep gezien. Jammer genoeg mocht ik niet binnen met de fiets en heb dan maar een foto genomen met het paleis op de achtergrond.
Mijn laatste dagen hier vul ik -uiteraard- met eten en wat sight seeing, maar ook de voorbereiding om de fiets vliegtuigklaar te maken en wat souvenirs te kopen. Ik heb ook een uiterst sympatieke Nederlander leren kennen die hier al een tijdje woont en samen eens het nachtleven van hét backpackers mekka bij uitstek, de beruchte Khao San Road.
Ik moet ook denken aan de nabije toekomst, aangezien er thuis een nieuwe uitdaging te wachten ligt. Een uitdaging die misschien nog een stuk groter zal zijn dan tot hier fietsen. Een uitdagende job, een auto, een fantastische vriendin, dit zijn de zaken die nu absolute prioriteit krijgen, en ik kijk er alvast erg naar uit om deze uitdaging aan te gaan.
Dus als er iemand een uitdagende en afwisselende job weet zijn, of een leuk occasie camionetje weet staan, ik hoor het graag!
Nu, ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn verhalen onderweg, maar ik vrees dat ik hiermee een eine brei aan de maandenlange avonturen. Voor mij is het alvast een onvergetelijk avontuur geworden, waarbij ik heel veel geleerd heb, niet enkel geschiedenis, maar vooral mijn ideeen over de wereld, hoe snel alles aan het veranderen is en mijn geloof in mensen.
Goed, dit is zeker niet mijn topstukje om mee af te sluiten, misschien zit Khao San Road nog een beetje in het hoofd van vorige nacht.
Ik kijk er heel hard naar uit om jullie allemaal terug te zien binnenkort!
EINDE....................................................................................................................................................................................
RSS Feed